Mesnevija, s perzijskog preveo i komentare napisao: Ahmed O. Mešić; Behram-begova medresa, Tuzla, 2016. godine
 i nešto manje od polovine drugog sveska (2.625 bejtova), od ukupno šest svezaka i 25.000 bejtova, koliko ima Rumijeva <em>Mesnevija. </em>Rezultat uloženog napora jeste trotomni prijevod s komentarom na preko dvije hiljade stranica koji je, kao plod dugogodišnjeg druženja s ovim djelom, potvrda dubine vjeronaučnog znanja Ahmeda ef. Mešića. “Ovo djelo predstavlja zrele plodove rada jednog velikog bosanskog alima, mutesavvifa, plodove koji su sazrijevali kroz sedam decenija strpljivog koračanja Allahovim putem ka Njegovom zadovoljstvu. Dersovi iz <em>Mesnevije </em>i okupljanja tim povodom predstavljaju specifičnu formu dobrovoljnog ibadeta koju možemo svrstati u misaoni ibadet (<em>fikr</em>). To je, kako je često sam Ahmed ef. volio kazati, <em>mekteb-i irfân </em>– škola spoznaje duhovnih istina, prava radionica za popravku i oplemenjivanje ljudskih srca”, zapisao je u uvodu ovog trotomnog izdanja Mešićev učenik prof. dr. Izet Pajević, koji je i jedan od najzaslužnijih za štampanje Mešićevog prijevoda s komentarom.</p>
<p>Prijevod <em>Mesnevije</em> Ahmeda ef. prozni je. Vrlo malo pažnje pri prevođenju posvećeno je poetsko-estetskoj ravni Rumijevog djela. Međutim, to ne umanjuje vrijednost Mešićevog angažmana. Kako objašnjava dr. Mubina Moker, tradicionalni pristup <em>Mesneviji </em>kojeg je baštinio i Ahmed ef., a koji je karakterističan za mesnevihane, Rumijevo djelo motri kao djelo namijenjeno za <em>iršad – </em>uputu slušalaca, te je razumljivo stavljanje značenjskih planova teksta u fokus Mešićevog rada. Stoga je njegov prijevod izuzetno precizan u prevođenju smisla Rumijevog djela. “Treba imati u vidu činjenicu da se u gnostičkim djelima općenito akcenat stavlja na sadržaj i poruku koja se želi prenijeti, dočim je izvanjska forma poput ovojnice koja skriva suštinu. Za djelo poput <em>Mesnevije </em>bila bi neprocjenjiva šteta usmjeriti pažnju samo na ovojnicu i time uskratiti recipijentu mogućnost da kuša srčiku Mevlanine misli. U tom kontekstu valja motriti ovaj Ahmed ef. <em>mesnevihanski </em>pristup prijevodu <em>Mesnevije</em>”, zapisala je dr. Moker.</p>
<p>Koliko je Mešić vodio računa da svaku riječ prevede na najbolji mogući način, govori i podatak da je tokom prevođenja <em>Mesnevije </em>s originala na perzijskom jeziku svoj prijevod komparirao s prijevodima na arapski dr. Kefafija i turski jezik Abidin-paše. Kada bi uočio da postoje razlike između ovih dvaju prijevoda, ukoliko su one bile formalne, nije im pridavao značaja. Ipak, ako se radilo o razlikama semantičke prirode, naveo bi i arapski i turski prijedlog te potom iznio vlastito razumijevanje značenja stiha. Jedan je naš alim Mevlanina djela pozicionirao po stepenima vjeronaučnog znanja, pa je kazao da je <em>Divani-Šems </em>njegovo tarikatsko, <em>Mesnevija </em>mearifetsko, a <em>Fihi ma fihi </em>njegovo hakikatsko djelo. Budući da je mearifet analitičko znanje, onda je sasvim opravdano, čak i obavezujuće, dati prednost značenju nad formom, što Ahmed ef. znalački razumijeva i čini.</p>
</div><!-- entry-content -->
<footer class=)
Prethodni članak
Poetski susreti u znaku Švicarske i Austrije
PROČITAJTE I...
UZ 31. GODIŠNJICU SMRTI ĆAMILA SIJARIĆA
Zasnovana na magmi nacionalnog bića, na buntovnoj i polivalentnoj leksičkoj podlozi, na vreloj maštovitosti i gotovo sentimentalnoj zagrcnutosti narodnog rapsoda, poezija Ćamila Sijarića traga za suštinskim mirom, u jednoj univerzalno oblikovanoj formi, osvjetljava čovjekovu sudbinu kroz najintimniju vizuru, svoj san o mogućem spokojstvu projektuje na historijsko platno vječito živih ožiljaka stradalništva i bola kao univerzalnih i odveć ponovljivih kategorija.
Univerzalni rječnik čuda Almina Kaplana: RASKOŠNE POETSKE SLIKE
Almin Kaplan, Bukara, “Planjax”, Tešanj, 2018.