Redovni profesor na Ekonomskom fakultetu u Sarajevu dr. Mehmed Jahić začetnik je i glavni sponzor ideje da se svake prve subote u augustu u džamijskom prostoru u Parsovićima prouči mevlud u znak sjećanja na šehide. Profesor Jahić rodio se u ovom džematu (selo Kale) i svoj angažman na ovom memorijalnom dešavanju vidi kao skromni doprinos kulturi sjećanja na rodni zavičaj. Mevlud je s vremenom prerastao u tradiciju
O velikom zločinu srpskih ustanika počinjenom 1809. godine nad sjeničkim Bošnjacima govorilo se veoma malo u historiografiji, a tek su u posljednjih desetak godina pojedini mediji pokušali rekonstruirati masovna ubistva u ovom gradu na Pešterskoj visoravni. Kada je riječ o bošnjačkim piscima, ove teme u svom romanu Fetva dotakao se Murat Baltić, zbog čega je pao u nemilost srpske vlasti
Institucionalno organiziranje vjerskog života u vojsci, odnosno vojno muftijstvo, veže se još za austrougarsku vojsku, u kojoj je uredbom od 17. septembra 1913. godine uspostavljeno Vojno muftijstvo. Već naredne godine, 1. novembra 1914, imenovan je vojni muftija hafiz Abdulah ef. Kurbegović, koji je na ovoj dužnosti ostao do 1918. Dvije godine poslije, za vojnog muftiju vojske Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca imenovan je hafiz Abduselam Džumhur, otac poznatog pisca Zuke Džumhura. Ove historijske činjenice potvrda su stogodišnjeg postojanja institucije Vojnog muftijstva na ovom tlu
Sadržajno je bitna razlika u značenju sintagmi jedinstven obrazovni prostor Srbije i RS, s jedne, i jedinstven obrazovni prostor srpskog naroda s obje strane Drine, s druge strane. U ovoj drugoj sintagmi jedinstvenog srpskog prostora s obje strane Drine akcent se stavlja na jedinstvu naroda u nečemu i po nečemu, u ovom slučaju u politici obrazovanja, pri čemu se ne precizira doseg tog prostora u administrativnom smislu. Tom sintagmom ne tretira se samo prostor RS kao srpski prostor, već cio prostor s bosanske strane Drine gdje živi srpski narod, što obuhvata ne samo administrativni prostor RS već i Federacije BiH. Stoga je to jedna neskrivena velikosrpska hegemonistička osnova za priču o jedinstvenom srpskom prostoru s obje strane Drine po bilo kom sadržaju, odbrambeno, vojno, politički, državno
“Dugo sam čekao priliku da Valentinu Inzku postavim pitanje koje, na prvi pogled, izgleda lično, ali je izuzetno važno. Pitao sam ga da li je svjestan da će biti upisan u historiji i da će ga naše mlađe generacije zapamtiti kao nekoga ko ništa nije uradio da spriječi negiranje genocida, rušenje države, uspostavu mira i implementaciju Dejtonskog sporazuma, iako mu je to, zapravo obaveza”
U zoru 12. jula 1943. godine SS trupe opkolile su zaselak Orašlje iz tri smjera: Mostara, Domanovića i Stoca. Sve seljake zatečene u polju natjerali su da uđu u kuće i štale, a potom ih pobili ne praveći razliku između muškaraca, žena i djece. Pri odlasku su zapalili sve kuće i štale. Smrti se spasila nekolicina mještana čiji su potomci postali žrtve napada HVO-a
Provedba Aneksa 7 Dejtonskog sporazuma, koji osigurava povratak izbjeglica na svoja ognjišta, u najmanjem je procentu, nažalost, ispunjena u jugoistočnoj Bosni. Po mom mišljenju, tu je riječ o međunarodnoj zavjeri. Prostor Žepe, Rogatice, Višegrada, Rudog, Čajniča i Foče zapravo je teritorij koji nas fizički veže za Bošnjake Sandžaka, a preko njih s muslimanima, odnosno Albancima Kosova i Albanije. Čini mi se da se pravi jedna tampon-zona, da dio Bosne i Hercegovine koji većinom naseljavaju Bošnjaci postaje evropska Gaza
Ova džamija jedinstven je primjer prijelaza iz starog osmansko-bosanskog stila potkupolnih džamija u savremeni i po mnogo čemu jedinstveni urbani arhitektonski stil. Skladom svojih linija i ljepotom oblika džamija izaziva istinsko divljenje. Ni prevelika, ni premala, već prosto po mjeri, kao da je građena prvenstveno za gledanje. Raspored i smisao svakog dijela i detalja njen enterijer i eksterijer čine gotovo savršenim
Sulejman-paša započeo je nešto epohalno, što nijedan veliki vezir ranije nije činio. Pokušao je u odbrani Osmanskog carstva angažirati i kršćanske podanike, u prvom redu Srbe, i stupio u ozbiljne pregovore
Kada je riječ o kurbanima, to je ipak posebna vrsta prodaje: “To mi trgovci kažemo da iz dvije pazarimo. Ja kažem svoju cijenu, kupac svoju, i to se popolovi. Ima slučajeva da čovjek i ne dođe da izabere kurban, nazove telefonom, kaže: Ostavi mi kurban od 250 maraka, 300 ili 400, ja to odmah zabilježim, on dođe kad ja zakoljem, isiječemo i on odnese”
