fbpx
  • Društvo
  • Turska obilježava 82. godišnjicu smrti Mustafe Kemala Ataturka, osnivača savremene Republike

Turska obilježava 82. godišnjicu smrti Mustafe Kemala Ataturka, osnivača savremene Republike

Ataturk je rođen 1881. godine u Solunu, tadašnjem Osmanskom carstvu. Najveću vojnu slavu stekao je predvodeći turske borce u bici na Čanakkaleu. Nakon raspada Osmanskog carstva po završetku Prvog svjetskog rata, Ataturk je predvodio tursku vojsku u oslobodilačkom ratu

 

 

Širom Turske prigodnim programima obilježava se 82. godišnjica smrti Mustafe Kemala Ataturka, osnivača savremene Republike Turske, javlja Anadolu Agency (AA).

Ataturk je rođen 1881. godine u Solunu, tadašnjem Osmanskom carstvu. Najveću vojnu slavu stekao je predvodeći turske borce u bici na Čanakkaleu. Nakon raspada Osmanskog carstva po završetku Prvog svjetskog rata, Ataturk je predvodio tursku vojsku u oslobodilačkom ratu.

Kao osnivač i predsjednik Republike Turske, zemlju je transformisao u modernu, sekularnu i prozapadnu državu. Umro je na današnji dan 1938. godine u 57. godini.

Ataturk je tokom života zahvaljujući vojnim i političkim sposobnostima dobio svaku bitku u koju je ušao s ciljem jačanja i očuvanja nezavisnosti domovine i svoga naroda.

– S 12 godina upisan u vojnu školu u Solunu –

Ataturk je osnovno obrazovanje započeo u lokalnoj školi Hafiz Mehmeti Efendije, u skladu sa željom njegove majke Zubeyde, da bi ga otac Ali Riza kasnije prebacio u napredniju školu. Po rođenju je dobio ime Mustafa, a s 12 godina upisan je u vojnu školu u Solunu, gdje je od nastavnika dobio nadimak Kemal (savršen). Od 1896. godine pohađao je Vojnu akademiju u Bitoli, a od 1899. u Istanbulu, završivši je 1905. Ataturk je pored vojnog obrazovanja učio i strane jezike, a časove francuskog jezika je pohađao u Solunu.

Ataturk je 1905. godine poslan na stažiranje u Petu armiju u Damasku gdje je zbog izvanrednih sposobnosti i uspjeha odlikovan posebnom medaljom da bi 1907. bio premješten u sjedište Treće armije u Bitolju u Makedoniji gdje je raspoređen u ogranak štaba u Solunu.

Za vrijeme Balkanskih ratova (1912. – 1913.) u činu majora organizirao je odbranu Dardanela, a nakon toga je postao vojni savjetnik u Bugarskoj, počevši od oktobra 1913. godine. U vrijeme Prvog svjetskog rata, Ataturk je stekao vojni ugled na bojnom polju kod Čanakkalea 1915. godine gdje je uspio odbiti invaziju Saveznika.

– Na kavkaskom frontu dobio čin brigadnog generala –

Osim toga bio je i na Kavkazu kao zapovjednik Druge kavkaske armije (1916.-1917.). Na kavkaskom frontu 1917. godine dobio je čin brigadnog generala i titulu paše. Pred kraj rata premješten je na palestinski front gdje je bio zapovjednik Šeste armije. Nedugo nakon potpisivanja mira u oktobru 1918. godine vraća se u Istanbul koji je potom napustio kao vojni inspektor s namjerom da zemlju spasi od neprijateljske okupacije.

Ataturk je već tada ubrzano počeo raditi na ujedinjavanju turskog nacionalnog pokreta i izgradnji snažne vojske za odbranu zemlje. Privremenu vladu u Ankari uspostavio je u aprilu 1920. godine, a Velika narodna skupština Republike Turske izabrala ga je 2. maja 1920. za predsjednika vlade.

– U odlučujućim bitkama pobijedio grčke snage i oslobodio Izmir – 

U odlučujućim bitkama kod mjesta Sakarya u augustu 1921. godine i Dumlupinara u augustu 1922. pobijedio je grčke snage te oslobodio Izmir u septembru. U ratu s Grcima 1919. – 1922. odnosi veliku pobjedu, izbacuje grčku vojsku iz Male Azije i time spriječava izvršenje nepovoljnog mirovnog ugovora iz Sevra koji je Grčkoj prepuštao i dijelove Male Azije.

Delegacija Turske je potom 24. jula 1923. godine na konferenciji u Lozani potpisala ugovor, poznatiji kao Ugovor iz Lozane s koalicijom Antante (Velika Britanija, Francuska, Italija, Japan, Grčka, Rumunija i Jugoslavija). Njime su poništene po Tursku veoma nepovoljne odredbe prethodnog mirovnog ugovora u Sevru (1920.) koji Velika narodna skupština Turske nije prihvatila. Ovim ugovorom su izvršene teritorijalne ispravke (Turskoj je vraćena istočna Trakija s Edirneom i Anadolija s Izmirom), a država je dobila sadašnje granice.

Nakon rata za nezavisnost, Velika narodna skupština Turske je na zasjedanju 29. oktobra 1923. godine proglasila Republiku, a Mustafa Kemal je proglašen za njenog prvog predsjednika. Ataturk je do svoje smrti 1938. godine četiri puta zaredom biran za predsjednika, čime je najduže obnašao tu državničku dužnost.

– Velika narodna skupština dala mu prezime Ataturk –

Kasnije 1934. godine Velika narodna skupština zakonom mu daje prezime Ataturk, koje doslovno znači “otac Turaka”, u znak zahvalosti za sve ono što je učinio za turski narod, dok je drugima zabranjena upotreba ovog prezimena.

Na Mustafu Kemala Ataturka je 14. juna 1926. godine u Izmiru planiran atentat, ali je na vrijeme spriječen. Naručioci pokušaja atentata uhapšeni su potom u Izmiru.

Ataturk je 1933. godine pokrenuo Petogodišnji industrijski plan kako bi ublažio posljedice svjetske ekonomske krize iz 1929. godine i ubrzao razvoj zemlje. U istom periodu poduzeo je važne korake u oblasti vanjske politike kao što su ulazak u tadašnju Ligu naroda, potpisivanje Balkanskog pakta i inicijativa poput Konvencije iz Montreuxa i Sadabad pakta, kojima je Turska postala važan akter u regiji i svijetu.

– Poduzeo revolucionarne korake za napredak i nezavisnost zemlje –

Njegovo ime ostat će upamćeno ne samo kao zapovjednika koji je uspješno vodio rat za nezavisnost Turske, već i kao genijalnog državnika koji je u svojih 57 godina života poduzeo revolucionarne korake za napredak i nezavisnost svoje zemlje i naroda. Mustafa Kemal Ataturk, čije ime je zbog njegove vojne i političke genijalnosti ispisano zlatnim slovima u turskoj i svjetskoj historiji, preminuo je u palati Dolmabahce 10. novembra 1938. godine.

Kovčeg s njegovim tijelom, umotan u zastavu Republike Turske, u velikoj svečanoj sali palate Dolmabahce tokom tri dana bio je izložen za posjete građana. Potom je 20. novembra prebačen u Ankaru gdje je 21. novembra privremeno sahranjen u Etnografskom muzeju. Sve države svijeta su na sahranu poslale svoje predstavnike, a prisustvovali su čak i strani generali koji su se borili protiv Ataturka u Bitci kod Čanakkalea i drugim velikim bitkama. Ataturkovo tijelo prebačeno je u mauzolej Anitkabir 10. novembra 1953. godine, na 15. godišnjicu njegove smrti.

Azerbejdžanci proslavili sporazum o Nagorno Karabahu

Prethodni članak

Azerbejdžanci proslavili sporazum o Nagorno Karabahu

Sljedeći članak

Erdogan: Turska je postala zemlja čija se riječ uvažava u svim regionalnim i globalnim pitanjima
Erdogan: Turska je postala zemlja čija se riječ uvažava u svim regionalnim i globalnim pitanjima

PROČITAJTE I...

DruštvoSTAV
NALAZITE SE U ARHIVI: Posjetite nas na novom portalu sedmičnika STAV
Društvo
Za šta smo se borili

Da Zetra ne bude Manjača. Da Holiday Inn ne postane Vilina vlas. Da oca i majku ne tražim po Tomašicama. Da se Sarajevo ne zove Srebrenica. Da ne vučem za rukav Amora Mašovića.

PRIDRUŽITE SE DISKUSIJI