Ne postoji ugledni Bošnjak, a izuzetak nisu bili i “neugledni”, koji nije prošao kroz žutotiskaško sito i rešeto Dnevnog avaza, koji je pokrenuo i do današnjeg dana pokreće predsjednik SBB-a Fahrudin Radončić. Zarovili smo u novinsku arhivu te ćemo u nastavcima pokušati pokazati na primjerima posvemašnje neprincipijelnosti i vlasničko-uredničke nekonzistentnosti zašto je Dnevni avaz, po riječima brigadnog generala Mustafe Polutka, “neprijateljska propaganda”

Nekadašnji lider SDP-a Zlatko Lagumdžija imao je burnu političku karijeru. Međutim, to je ništa naspram odjeka njegovog političkog djelovanja na stranicama Radončićevog Dnevnog avaza.

Kada bismo pratili uspone i padove Lagumdžijine karijere samo na osnovu napisanog u Avazu, ona bi nam se mogla učiniti kao nešto što je izašlo sa stranica pustolovnog romana u kojem se miješaju elementi historijske fikcije i tragikomedije, a ponekad kabaretske parodije. Glavni junak svoj put počinje kao negativac, ili u Avazovim terminima: “politički samoubica” (1. april 2005), “veliki diktator” (2. april 2005) i “infantilni političar” (6. april 2005).

Na svom političkom putu on proživljava razne neprijatne avanture gdje ispada da uzima neki reket, pa saznajemo da se “istraga proširuje i na Lagumdžiju” (4. novembar 2009). Nakon toga, “Lagumdžija napadima želi zaustaviti aferu” (13. novembar 2009), ali u istom broju saznajemo i da “Lagumdžiji prijeti kazna do osam godina zatvora” (13. novembar 2009). Neposredno nakon toga čitamo i da se “na snimku Lagumdžija spominje kao šef koji treba uzeti pare” (24. februar 2012). Lagumdžijina posrtanja na stranicama Avaza nastavljaju se pa saznajemo i da “dijeli i reducira državu poput Miloševića” (19. mart 2011) i da radi “vlastite gramzivosti” mora da proguta gorke pilule” (23. juli 2011).

Na svu sreću, u ljeto 2012. godine, naš heroj Zlatko konačno dočekuje rehabilitaciju i doživljava moralno pročišćenje u obliku izbacivanja SDA iz koalicije i vlasti i uvođenja Radončićevog SBB‑a, pa ova novinska avantura dobija mnogo sretniji prizvuk. Preko noći Zlatko shvata svoje zablude te tvrdi da je “SBB dobar partner jer Radončić poznaje ekonomiju” (6. juni 2012). Takav moralni uspon toliko je strjelovit da se čak i sam autor (Radončić) pozitivno izjašnjava u vezi s glavnim junakom i to kliktanjem da “nova koalicija mnogo uspješnije radi za narod” (6. juni 2012). Odmah nakon toga slijedi još jedna sretna vijest gdje nam se poručuje da “SDP, SBB i HDZ prave novi program Vlade FBiH” (10. juni 2012). Radi svega toga, na stranicama Avaza Lagumdžija postaje i “čelnik evropskih socijaldemokrata” (30. septembar 2012). Zlatno doba za Zlatka, ali i za njegovu suprugu Aminu, jer, kad te Radončićev Avaz hvali, onda ti hajruje i čitava porodica, a kada te Radončićev Avaz napada, onda ti i porodica fasuje, i to najmanje deset koljena unatrag.

Nažalost, sve dobre stvari kratko traju. Ubrzo saznajemo strašnu istinu da se naš heroj čitavo vrijeme pretvarao i lažno predstavljao i da je u stvari sve vrijeme bio antiheroj. Ovo otkrovenje nije došlo Radončiću spontano i preko “duha svetog”, nego tokom pokušaja državnog udara u februaru 2014. godine (ili kako to Avaz voli reći tokom “spontanog događanja nezadovoljnog naroda”). Već se isti dan otkriva da “Zlatko Lagumdžija bježi od odgovornosti i traži istragu protiv organizatora”, i to u “patetičnom tonu” (8. februar 2014).

Nakon toga, Avaz intenzivira ono što najbolje zna – udarce ispod pojasa – pa jao si ga onome koji ne nosi štitnike. Počinje teror nad Lagumdžijom pa nam objašnjavaju da je, “dok su najbolji sinovi ove zemlje ginuli braneći je, duhovna fukara kakav je Lagumdžija preuzela bank” (26. mart 2014), da se pokazao kao “politički lešinar” (3. juni 2014), pa čak i da mu je sve vrijeme pravo ime i prezime bilo “Zlatko Dodik” (5. juli 2014). Već krajem godine korice se zatvaraju s naslovima Konačni pad i informacijom “Fahrudin Radončić ga je porazio u TV duelu” (17. oktobar 2014), uz gotovo oproštajni tekst Zašto tone Zlatko (28. oktobar 2014).

Ipak, sigurni smo da ovo nije sve, da se Avazova saga o Lagumdžiji još nije završila i da ćemo imati prilike da čitamo još nastavaka. Ako ne to, barem će nam ponuditi deleted scenes, a Radončić se možda odluči i za director's cut sage o Zlatku Lagumdžiji. Ono što sigurno znamo, bilo to tragedija, komedija, horor ili herojski ep, zavisit će od interesnog odnosa junaka i vlasnika‑urednika.