Muharem Asović (Nikšić, 1912 – Dragovoljići, 1943), Hamid Beširević (Višegrad, 1919 – Tjentište, 1943), Refik Bešlagić (Doboj, 1919 – Ponjerka, 1942), Hasan Brkić (Livno, 1913 – Sarajevo, 1965), Adem Buć (Bivolje Brdo, 1914 – Sarajevo, 1942), Rifat Burdžović Tršo (Bijelo Polje, 1913 – Mrkonjić-Grad, 1942), Mahmut Bušatlija Buš (Bugojno, 1915 – Tuzla, 1941), Jusuf Čevro (Mostar, 1914 – Polog, 1941), Mujo Ćemalović Ćimba (Mostar, 1919 – Polog, 1943), Avdo Ćuk (Glamoč, 1920 – Bosanska Krupa, 1944), Mustafa Dovadžija (Sarajevo, 1921 – Crepoljsko, 1942), Ragib Džindžo (Rogatica, 1923 – Lukavac, 1944), Jusuf Džonlić (Livno, 1920 – Šekovići, 1944), Ahmet Fetahagić (Zavidovići, 1913 – Izačić, 1944), Rifat Frenjo (Mostar, 1922 – Nikšić, 1943), Mithat Haćam (Bratunac, 1917 – Doboj, 1942), Halil Hadžimurtezić (Nova Varoš, 1915 – Beograd, 2007), Kasim Hadžić (Priboj, 1917 – Sarajevo, 1990), Hamzo Hamzić (Bijeljina, 1924 – Tuzla, 1944), Avdo Hodžić (Sarajevo, 1921 – Zlatni Bor, 1943), Husein Hodžić (Tešanj, 1913 – Laktaši, 1942), Avdo Humo (Mostar, 1914 – Opatija, 1983), Mahmut Ibrahimpašić Mašo (Bosanski Petrovac, 1922 – Popovići, 1944), Suljo Jahić (Rogatica, 1922 – Šekovići, 1942), Fadil Jahić Španac (Bijeljina, 1910 – Lopare, 1942), Ismet Kapetanović (Doboj, 1921 – Ugljevik, 1942), Osman Karabegović (Banja Luka, 1911 – Beograd, 1996), Mustafa Latifić (Livno, 1915 – Livno, 1942), Šerif Lojo (Foča, 1920 – Borovno, 1943), Vahida Maglajlić (Banja Luka, 1907 – Bosanski Novi, 1943), Šefket Maglajlić (Banja Luka, 1912 – Beograd, 1963), Pašaga Mandžić Murat (Tuzla, 1907 – Sarajevo, 1975), Omer Maslić (Varcar Vakuf, 1913 – Tuzla, 1942), Huso Merdžić (Tuzla, 1906 – Majevica, 1944), Esad Midžić (Prijedor, 1917 – Banja Luka, 1942), Ibrahim Mržljak (Velika Kladuša, 1924 – Topusko. 1944), Safet Mujić (Mostar, 1908 – Hadžići, 1942), Zećir Musić (Nova Varoš, 1919 – Beograd, 1987), Šefik Obad (Blagaj, 1922 – Tjentište, 1943), Sulejman Omerović (Maglaj, 1923 – put Osijek-Našiće, 1945), Enes Orman (Ljubuški, 1921 – Konjic, 1944), Ibrahim Perviz (Cazin, 1902 – Zenica, 1941), Ahmet Pintul (Mostar, 1923 – Konjic, 1944), Himzo Salihagić (Tomislav-Grad, 1917 – Kifino Selo, 1943), Fadil Šerić (Bosanska Dubica, 1914 – Srbac, 1942), Enver Šiljak (Bosanska Gradiška, 1919 – Tuzla, 1941), Mehmed Trbonja (Mostar, 1915 – Mostar, 2002), Hasan Zahirović Laca (Mostar, 1920 – Gacko, 1943), Asim Zupčević (Trebinje, 1919 – Turbe, 1942)

Heroji oslobodilačkog rata

HAJRUDIN MEŠIĆ

Rodio se 1. januara 1959. godine u Srednjoj Trnovi, u općini Ugljevik. Bio je član Patriotske lige, organizator i vođa otpora agresoru u sjeveroistočnoj Bosni, komandir policijske stanice u Ugljeviku, komandant TO Ugljevik i 1. teočanske brigade. Poginuo je 30. oktobra 1992. godine u Nezuku kod Sapne, u akciji uspostavljanja koridora prema Srebrenici. Nakon pogibije “Zmaja od Majevice”, Prva teočanska brigada dobija naziv Brigada “Hajrudin Mešić”. Dobitnik je ratnog priznanja Zlatni ljiljan i policijskog odlikovanja Medalja za hrabrost. Orden heroja oslobodilačkog rata dobio je 1994. godine.

MEHDIN HODŽIĆ

Rodio se 15. oktobra 1952. godine u Tuzli. Krajem 1991. godine uključuje se u Patriotsku ligu. Poginuo je 10. maja 1992. u selu Zaseok u Sapni, gdje je njegovom zaslugom izvojevana jedna od prvih pobjeda buduće Armije RBiH nad agresorskim snagama. U toj akciji kapetan Senad i njegovi saborci zarobili su prvi tenk i samohotku za Armiju RBiH. Posthumno mu je dodijeljen čin brigadnog generala. Odlikovan je ratnim priznanjem Zlatni ljiljan 1992. godine. U narodu je bio poznat i kao Kapetan Senad i Crni Labud. Elitna jedinica Armije RBiH “Crni labudovi” po njemu je dobila ime. Orden heroja oslobodilačkog rata dobio je 1994. godine.

SAFET HADŽIĆ

Rodio se 28. augusta 1952. godine u Strgačini kod Rudog. Bio je među prvim organizatorima otpora. Poginuo je 18. aprila 1992. godine u akciji izuzimanja naoružanja u fabrici namjenske industrije “Pretis” u Vogošći. U to vrijeme obavljao je dužnosti predsjednika Kriznog štaba Patriotske lige za regiju Sarajevo. Posthumno mu je dodijeljen čin brigadnog generala. Odlikovan je ratnim priznanjem Zlatni ljiljan. Orden heroja oslobodilačkog rata dobio je 1994. godine.

IZET NANIĆ

Rodio se 4. oktobra 1965. godine u Bužimu. Do 1992. godine radio je kao aktivno vojno lice u JNA. Početkom agresije na Bosnu i Hercegovinu postaje komandant jedne od najuspješnijih brigada Armije RBiH – bužimske 505. viteške brigade. Za svoje ratne zasluge brigadni general Izet Nanić odlikovan je Zlatnim ljiljanom 1994. godine, a posthumno i Ordenom heroja oslobodilačkog rata. Krajišnici su njemu i njegovom poginulom bratu Nevzetu podigli spomenik u njihovoj rodnoj Nanića Dolini pokraj Bužima.

NESIB MALKIĆ

Rodio se u Gornjim Dubravama kod Živinica 5. jula 1961. godine. Poginuo je na dužnosti komandanta 210. brdske brigade prilikom izviđanja u rejonu Crne Rijeke kod Olova 25. oktobra 1993. godine. Brigada kojom je komandirao, nakon njegove pogibije, dobila je naziv 210. viteška brigada “Nesib Malkić”. Orden heroja oslobodilačkog rata dobio je 1994. godine.

ENVER ŠEHOVIĆ

Rodio se 15. januara 1967. godine u selu Bujakovina, u općini Foča. Bio je prepoznatljiva nit nastanka i razvoja 13. novosarajevske brigade, od koje je poslije nastala Prva slavna i viteška motorizovana brigada. Poginuo je u odbrani brda Žuč 27. jula 1993. godine. Odlikovan je najvišim ratnim priznanjem Zlatni ljiljan, a posthumno i Ordenom heroja oslobodilačkog rata.

MIDHAT HUJDUR HUJKA

Rodio se 28. decembra 1953. godine u Mostaru. Kao rezervni policajac prijavio se u stanicu policije Luka u Mostaru 19. decembra 1991. godine, a samo nekoliko mjeseci kasnije, aprila 1992, postaje simbolom otpora i snage Mostaraca. Poginuo je 30. juna 1993. godine u borbama za deblokadu Mostara. Posthumno mu je dodijeljen čin brigadnog generala. Odlikovan je ratnim priznanjem Zlatni ljiljan 1992, a Ordenom heroja oslobodilačkog rata 1994. godine.

SAFET ZAJKO

Rodio se 1. marta 1959. godine u selu Gaočić kod Rudog. Poginuo je na dužnosti komandanta 2. viteške motorizovane brigade 17. juna 1993. godine prilikom izviđanja neprijateljskih položaja na Mijatovića Kosi, u jednom od najisturenijih rovova na brdu Žuč. Ratno priznanje Zlatni ljiljan dobio je 1992. godine, a posthumno je odlikovan i Ordenom heroja oslobodilačkog rata 1994. godine, kao brigadni general Armije RBiH.

ADIL BEŠIĆ

Rodio se 5. aprila 1964. godine u Banjoj Luci. Početkom agresije na Bosnu i Hercegovinu priključuje se Teritorijalnoj odbrani RBiH u Bihaću, gdje ga raspoređuju na mjesto komandanta Odreda TO “Vrsta”. Poginuo je pri izvođenju borbenog zadatka 28. novembra 1992. godine, kao komandant bataljona 2. bihaćke / 502. slavne bbr. u rejonu Grabeža. Za hrabrost i izuzetne zasluge u organizaciji otpora posthumno je odlikovan ratnim priznanjem Zlatni ljiljan i Ordenom heroja oslobodilačkog rata u činu majora ARBiH.