Drugaricu Bakić to čak na neki perverzan, no progresivan način uzbuđuje, pa nam na kraju teksta opisuje svu tu erotiku kupanja u slanoj vodi antifašističkih jezera, maštajući da se ustvari kupa u slanim suzama “nacionalista”.
.</p>
<p>Naravno, ova prenemaganja Asje Bakić gotovo su pa komična zbog sasvim uočljivih kontradiktornosti. Bakić ponosno veliča višedecensijki fenomen politički “crvene” vlasti u Tuzli, ali istovremeno lamentira zbog manjka bilo kakve nove infrastrukture, ili uopće privrednog razvoja tog grada. Upravo je ta nesposobnost da se vidi uzročno‑posljedična veza između ovih dviju činjenica, neokomunista na vlasti i izostanka progresa, tako tipična za sve one kojima je implantirana nostalgija za vremenom u kojem su bili tek djeca.</p>
<p>Bakićeva, koja danas iz feminističko-konzumerske perspektive piše o pornofilmovima i nabreknutim crnim spolovilima, za života bivše Jugoslavije još je mislila da djecu donose rode, pa nije jasno iz kakve pozicije, osim one nostalgičara iz druge ruke, i s kakvim autoritetom može praviti bilo kakve autentične komparacije o ondašnjem i današnjem životu. Komičan je i lokal-patriotizam koji Bakićeva prakticira iz Zagreba, pa sve probleme i ondašnje i današnje Tuzle pozicionira van samog grada – nekad je to Beograd, nekad Sarajevo, nekad “seljačine” iz kantona koje žele da preuzmu “državu Tuzlu”, no nikad to nisu crveni tuzlanski faraoni i FGR koja ih uporno bira.</p>
<p>Ipak, najzanimljivije od svega, ali i krajnje simptomatično, jeste to kako Bakić nakon što se isplakala nad zaustavljenim razvojem Tuzle ipak piše u slavu i čast onih koji su odgovorni za taj zastoj i koji su građanima Tuzle, tokom svoje duge vladavine, omogućili jedino to da se mogu okupati u vještačkim jezerima.</p>
<p>Drugaricu Bakić to čak na neki perverzan, no progresivan način uzbuđuje, pa nam na kraju teksta opisuje svu tu erotiku kupanja u slanoj vodi antifašističkih jezera, maštajući da se ustvari kupa u slanim suzama “nacionalista”.</p>
<p>Genijalno.</p>
<p>Ako bismo u takav prizor dodali i nekog crnog “mandinga”, recimo studenta na razmjeni iz socijalističke republike Gornje Volte, a radnju smjestili u sedamdesete godine prošlog stoljeća, imamo i početnu scenu za prvi antifašističko-feministički erotski retrotriler.</p>
</div><!-- entry-content -->
<footer class=)
Sljedeći članak
Zrelost bh. dijaspore
PROČITAJTE I...
NALAZITE SE U ARHIVI: Posjetite nas na novom portalu sedmičnika STAV
Posjetite nas na redizajniranom portalu sedmičnog lista "STAV"(www.stav.ba). Trenutno se nalazite na stranici arhiva (arhiv.stav.ba.).
Za šta smo se borili
Da Zetra ne bude Manjača. Da Holiday Inn ne postane Vilina vlas. Da oca i majku ne tražim po Tomašicama. Da se Sarajevo ne zove Srebrenica. Da ne vučem za rukav Amora Mašovića.