Islamski svijet ima ljudske i materijalne resurse više nego dovoljne za napredak. Postavlja se pitanje kako je onda moguće da je od 20 najvećih svjetskih ekonomija tek jedna muslimanska (Turska)? Od 100 najelitnijih univerziteta u svijetu nema niti jednog iz muslimanske zemlje. Stopa nepismenosti među najvećim je kod muslimana. Od ukupnog broja prijavljenih patenata, zanemariv je broj iz islamskog svijeta. Najveće žrtve današnjih ratova, odnosno kriznih žarišta, uglavnom su muslimanske (Sirija, Irak, Jemen, Mianmar...)
. Tu živi oko 330 miliona muslimana. U azijsko-pacifičkoj regiji (Turska, Iran, Afganistan, Pakistan, Kazahstan, Uzbekistan, Tadžikistan, Turkmenistan, Azerbejdžan, Nepal, Indija, Bangladeš, Šri Lanka, Tajland, Nepal, Kina, Malezija, Singapur, Bruneji, Filipini, Indonezija) živi preko milijardu muslimana. U subsaharskom području Afrike (Nigerija, Niger, Eritreja, Etiopija, Somalija, Uganda, Kenija, Tanzanija, Zimbabve, Mali, Mauritanija, Gana, Obala Slonovače) nastanjeno je približno 250 miliona muslimana.</p>
<p>Gotovo pedesetak miliona muslimana živi u Evropi. Albanija, Kosovo i BiH većinske su muslimanske zemlje. Veliki broj muslimana živi u Njemačkoj, Francuskoj, Velikoj Britaniji, skandinavskim zemljama, Italiji i Španiji. U odnosu na ukupan broj stanovnika, značajne su i muslimanske zajednice u Bugarskoj, Makedoniji, Srbiji i Crnoj Gori. U Sjevernoj Americi živi oko četiri miliona muslimana, uglavnom u Sjedinjenim Državama.</p>
<p>Posmatrano po starosnoj strukturi, trećina muslimanskog stanovništva u svijetu mlađa je od 15 godina, 60 posto je u dobi od 15-60 godina (radno aktivno stanovništvo), a samo je 7 posto stanovništva iznad 60 godina.</p>
<p>Po pitanju resursa, dovoljno je izdvojiti zemlje poput Indonezije, Gane i Uzbekistana koje se nalaze među deset najznačajnijih proizvođača zlata u svijetu, Kazahstan ima 13 posto svjetskih nalazišta uranija, najveći izvoznici nafte i zemnog gasa jesu zaljevske zemlje.</p>
<p><strong>PORAŽAVAJUĆI PODACI</strong></p>
<p>Dakle, islamski svijet ima ljudske i materijalne resurse više nego dovoljne za napredak. Postavlja se pitanje kako je onda moguće da je od 20 najvećih svjetskih ekonomija tek jedna muslimanska (Turska)? Od 100 najelitnijih univerziteta u svijetu nema niti jednog iz muslimanske zemlje. Stopa nepismenosti među najvećim je kod muslimana. Od ukupnog broja prijavljenih patenata, zanemariv je broj iz islamskog svijeta. Najveće žrtve današnjih ratova, odnosno kriznih žarišta, uglavnom su muslimanske (Sirija, Irak, Jemen, Mianmar…). Najveći broj nevoljnika koji pristižu u Evropu jesu muslimani, neovisno od toga da li dolaze iz ratom pogođenih područja ili kao ekonomski migranti.</p>
<p>Upravo današnja Evropska unija veličanstven je primjer kako dojučerašnji neprijatelji mogu izgraditi stabilno demokratsko društvo, socijalno uređenu zajednicu, prostor pogodan za život. Uniju čini 28 članica. U EU živi oko pola milijarde stanovnika. Govore se 24 oficijelna jezika. U njenom sastavu jesu i pravoslavna Grčka, katolička Italija i Poljska, protestantska Njemačka… Ipak, trebala su dva svjetska rata, milioni žrtava, gotovo u cijelosti razrušena infrastruktura i stambeni fond da bi se krenulo u smjeru postizanja dogovora. Nakon Drugog svjetskog rata, suočeni s opasnošću sovjetske invazije, čelnici tadašnje Zapadne Njemačke i Francuske postigli su dogovor u vezi s najvažnijim spornim pitanjima. Jedno je od njih i način korištenja resursa u dolini rijeke Rajne, bogate rudnim nalazištima, na koju su pravo polagale obje zemlje. Tako je 1951. godine nastala Evropska zajednica za ugalj i čelik. Pored Francuske i Zapadne Njemačke, zajednici pristupaju Italija, Belgija, Luksemburg i Holandija, što se smatra kamenom temeljcem Evropske unije.</p>
<p>Evropska unija modalitet je kako zemlje s većinskim muslimanskim stanovništvom na prostoru Sjeverne Afrike, Bliskog istoka i jugoistoka Azije mogu graditi veze. Vezivno tkivo svakako može biti islam i ekonomski interesi za dobrobit svih naroda na tom prostoru. Preduvjeti su organizacija na višoj razini, kako ona društveno-političkog poretka, tako i tehnološko-tehnička. Putem integracija bio bi omogućen slobodan protok roba, ljudi i kapitala.</p>
<p><strong>KATARSKO-IRANSKI SPORAZUM </strong></p>
<p>Sporazum jedne arapske, većinski sunijske zemlje – Katara s Iranom – o raspodjeli najvećeg gasnog polja u svijetu može biti zametak i princip djelovanja ka povezivanju islamskog svijeta, baš poput nekadašnje Evropske zajednice za ugalj i čelik.</p>
<p>Ukoliko bi se primijenili isti mehanizmi kao kod formiranja Evropske unije, u modelu jedinstva u različitosti, uz uvažavanje svih kulturoloških, jezičkih i nacionalnih specifičnosti, na prostoru Bliskog istoka i Sjeverne Afrike dobili bi tržište od blizu pola milijarde stanovnika, a na prostoru azijsko-pacifičke regije, gdje žive muslimani, tržište s preko milijardu stanovnika. Ovako integrirani, navedeni prostori izbili bi u top 5 svjetskih ekonomskih regija. Dakle, kompletna regija krenula bi u pravcu rasta, razvoja i stabilizacije kao ravnopravan partner vodećih svjetskih ekonomija upravo na principima koje zagovaraju (barem deklarativno) lideri razvijenog svijeta.</p>
<p>Alternativa je rat, razaranje, nestabilnost (a već se dešava na prostoru Sirije, Iraka, Jemena, Libije i prijeti da prenese na kompletno područje Bliskog istoka), što bi regiju dovelo u poziciju sličnu Evropi kakvu smo imali u prvoj polovici 20. stoljeća.</p>
</div><!-- entry-content -->
<footer class=)
Prethodni članak
Sve se vrti oko Sarajeva, Širokog Brijega i MostaraSljedeći članak
Utvrđivanje istine o zločinu FETÖ-a
