Sve je gore time što manji bosanskohercegovački entitet, koji djeluje kao beogradska filijala u Bosni i Hercegovini, radi sve što je u mogućnosti kako bi oslabio odbrambene kapacitete Oružanih snaga BiH, te time Bosnu i Hercegovinu doveo u podređen položaj naspram Srbije.
. Ovaj sistem, iako kratkog do srednjeg dometa, predviđen za odbranu tačkastih ciljeva, u kontekstu regionalnog balansa snaga, ipak ima stratešku, a ne tek taktičku važnost, jer, osim što djeluje kao sredstvo odvraćanja bilo kakvog pokušaja reakcije treće strane, omogućava jedinicama vojske Srbije da, za razliku od ranije, eventualno marširaju i manevriraju pod kakvim-takvim protuzračnim “kišobranom”.</p>
<p><em>Politika</em> prenosi i to da je Vojska Srbije tokom prošle godine u naoružanje uvela “49 različitih tipova naoružanja i vojne opreme iz domaćeg razvoja, od kojih je 25 djelo stručnjaka Vojnotehničkog instituta (VTI), 12 je iz preduzeća domaće odbrambene industrije i 12 ‘nultih’ serija”. Najavljuje se i početak modernizacija tenkova M-84 i borbenih vozila pješadije M-80A te uvođenje u upotrebu nove modularne automatske puške M-17.</p>
<p><em>Politika</em> piše i o “uvođenju novih i modernizovanih artiljerijskih sistema i municije” kakvi su “višecijevni bacači raketa ‘Oganj digitalni’ (od osnovne verzije razlikuje se po modernom navigacionom sistemu i povećanom nivou automatizacije) i nove rakete za njih”, te i o modernizaciji “komandnih vozila, računarsko-softverskih sistema i optoelektronskih sredstava za upravljanje vatrom”.</p>
<p>Navodno je u završnoj fazi razvoja i “modularni oganj”, koji, “zahvaljujući modularnom konceptu, osim postojećih artiljerijskih raketa u naoružanju VS dometa do 40 kilometara, može da koristi i nove generacije vođenih raketa za dejstvo po oklopnim ciljevima, kao i po dobro utvrđenim tačkastim ciljevima”.</p>
<p>Kada se sve navedeno sagleda, očito je da Srbija jača svoje vojne kapacitete i kvalitativno i kvantitativno, i to u takvoj mjeri da trajno mijenja balans snaga u regiji. A taj je balans od životne važnosti za Bosnu i Hercegovinu, a posebno za Bošnjake, koji su se zakleli da se “nikada više” neće dovesti u situaciju potpune inferiornost u naoružanju.</p>
<p>Sve je gore time što manji bosanskohercegovački entitet, koji djeluje kao beogradska filijala u Bosni i Hercegovini, radi sve što je u mogućnosti kako bi oslabio odbrambene kapacitete Oružanih snaga BiH, te time Bosnu i Hercegovinu doveo u podređen položaj naspram Srbije.</p>
<p>Srpska politika u Bosni i Hercegovini pritom i ne mora suviše da se napreže ili da otvoreno udara na samo postojanje OS BiH, iako i to radi s vremena na vrijeme. Dovoljno je da upotrebom političkih, prije svega budžetskih poluga, uporno blokira sve pokušaje izdvajanja sredstava kojim bi OS BiH obnovile svoju već dobrano zastarjelu opremu. Slabe OS BiH, u takvoj mjeri da legitimiraju pozive na demilitarizaciju Bosne i Hercegovine, jedan su od vrhunskih interesa velikosrpske politike u Bosni i Hercegovini.</p>
<p>Teško je reći šta bi konkretno u vezi s ovim narastajućim problemom mogle poduzeti prodržavne i patriotske snage osim lobiranja za donacije moderne vojne opreme kod prijateljskih država, čime bi se pokušao barem donekle ublažiti narastajući jaz u vojnim kapacitetima.</p>
<p>Iako je kasno plakati za prolivenim mlijekom, ovakav opasan zatvoreni krug, gdje se bosanskohercegovačke državne institucije ili zloupotrebljavaju protiv države ili uništavaju do obesmišljavanja, mogao se jasno vidjeti i na samom početku “integracija”, jer on, nažalost, leži u samom srcu cijele političke ideje izgradnje države i njenih institucija s jučerašnjim agresorima, a današnjim separatistima i saboterima.</p>
<p>Ono što se svakako može i mora uraditi jeste jačanje kapaciteta, i ljudskih i materijalno-tehničkih, za odbranu države kroz one institucije na koje srpska ili hrvatska politika nema subverzivni utjecaj ili upliv. U svemu tome vrijeme je od vrhunske važnosti. Što je veća razlika između kapaciteta onih koji bi da podjele Bosnu i Hercegovinu i onih koji bi da je sačuvaju, time su veće šanse da će ovi prvi zaista i pokušati ostvariti svoje namjere. /M. Drnišlić/</p>
</div><!-- entry-content -->
<footer class=)
Prethodni članak
Protesti, ratovi, nemiri i plin
PROČITAJTE I...
SPECIJALNI RAT PROTIV BOŠNJAKA: Aktivno se stvara atmosfera međubošnjačkog sukoba
Koriste se podrivačke metode, u specijalnom ratu poznate i kao vađenje sadržaja ispod temelja objekta koji se želi srušiti. Podrivanje se koristi rušenjem konstrukcije države kroz pravni sistem, opstruiranjem zakona i ustavnog poretka države, uspostavljanjem paralelnih paradržavnih, paravojnih, paraodgojnih, paraobrazovnih i parapolitičkih tvorevina. Potonje se u ovom trenutku koriste kao grupe za pritisak na legalne političke snage radi njihovog oslabljivanja. Grupe za pritisak jesu forma specijalnog rata koje se planski kreiraju s očekivanjem da će nastati političke krize i koriste se da bi se umanjila efikasnost legalnih političkih snaga, a u konkretnom slučaju, pod tretmanom grupa za pritisak, koje su godinama stvarane unutar nje same, trenutno se nalazi SDA. U široj slici ovdje, prije svega, govorimo o djelovanju političkih faktora Srba i Hrvata oličenim u pojavama Milorada Dodika i Dragana Čovića, koji su glavna poluga u subverzijama specijalnog rata
IZETBEGOVIĆ ZA STAV: Granica BiH je na Drini i na Savi, i tako će i ostati
Preopasno je raspirivati nacionalizme i ratne emocije. SDA to nikada nije radila. Jasno je da je ovo u šta se upušta Milorad Dodik odavno prevazišlo sebične predizborne kalkulacije. Ovo je mnogo opasnije i traži ozbiljne i svakodnevne odgovore. A ko će ih dati ako ne SDA