Pozvali smo naše sugrađane da doniraju svoje vunene jastuke, vunene jorgane, šilteta, šta god imaju. I narod se masovno odazvao ovom pozivu. Skupljali smo vunene stvari na svim punktovima mjesnih štabova Civilne zaštite. Sjećam se da je prof. dr. Enes Karić tada donio svoja dva jorgana. Reisul-ulema dr. Mustafa ef. Cerić donio je vunene čarape koje mu je isplela nana i koje je sačuvao sve do tada i onda, iako uspomenu, donio da donira za borce Armije RBiH”

Piše: Anes DŽUNUZOVIĆ

Fotografije: Arhiv Nihada Halilbegovića

Tokom Agresije na državu Bosnu i Hercegovinu patriotizam i solidarnost građana s državom i njenim institucijama bili su ogromni. Građani su za državu davali od imetka do života. Zato je Bosna i opstala, zahvaljujući solidarnosti, patriotizmu i žrtvi svojih građana. Lijepa priča o tome kako su građani Sarajeva pomogli Armiju RBiH, ne samo borce u Sarajevu već i izvan Sarajeva, desila se 1994. godine.

Naime, borci su bili slabo obučeni, pa iako je bilo ljeto, mislilo se na zimu i na surove uvjete u Sarajevu, a posebno na Bjelašnici, Igmanu, Treskavici i drugim ratištima. Borcima je nedostajalo toplih čarapa, potkapa, kapa, rukavica, prsluka, džempera, šalova. Patriotska liga odlučila je pokrenuti akciju “Ljubav prema Armiji RBiH”. To je bila akcija prikupljanja odjevnih predmeta, ali i vune, od koje bi se sašila topla odjeća. “Pozvani su mediji na pres-konferenciju i saopćena je namjera”, prisjeća se za Stav Nihad Halilbegović, koji je ispred Patriotske lige vodio tu akciju. “Tada sam saopćio da ćemo pored donirane odjeće nabaviti vunu i sašiti potrebnu toplu odjeću za vojnike. Neko je pitao kako ćemo nabaviti toliku vunu kad je grad blokiran, odgovorio sam da su Sarajlije ljudi s duhom i da ćemo to uraditi.

Navečer nisam mogao zaspati razmišljajući šta sam rekao i kako sad da osiguramo vunu. I našli smo rješenje. Mediji su nas tada pratili u ovoj akciji, posebno TV Hayat. Pozvali smo naše sugrađane da doniraju svoje vunene jastuke, vunene jorgane, šilteta, šta god imaju. I narod se masovno odazvao ovom pozivu. Skupljali smo vunene stvari na svim punktovima mjesnih štabova Civilne zaštite. Sjećam se da je prof. dr. Enes Karić tada donio svoja dva jorgana. Reisul-ulema dr. Mustafa ef. Cerić donio je vunene čarape koje mu je isplela nana i koje je sačuvao sve do tada i onda, iako uspomenu, donio da donira za borce Armije RBiH”, sa sjetom nam govori Halilbegović.

Tada je za samo dva mjeseca skupljeno više od 16.000 odjevnih predmeta za pripadnike Armije RBiH koji su mogli biti odmah podijeljeni, a prikupljeno je i četiri tone vune. Tada se javio problem kako pripremiti tu vunu za pletenje odjeće. “Trebala nam je vunovlačara. Nije ih bilo. Neko se sjetio da Rizo Užičanin, turbetar Gazi Husrev-begovog turbeta, ima neku mašinu za vunu. Kontaktirali smo Rizu, mašina je bila navodno još iz austrougarskog vakta i bila je pokvarena. Trebalo je sada naći majstora i našli smo ga na Dobrinji u jedinici kod generala Ismeta Hadžića Mutevelije. Bio je to Vejsil Bota. Vejsil je uspio popraviti mašinu i onda je ostao raditi na njoj i pripremiti vunu za pletenje.

Tada su naše Sarajke iz ‘Bosnafolklora’, ‘Sumejje’ i druge preuzele vunu i isplele veliku količinu toplih odjevnih predmeta za borce. Radnice iz preduzeća ‘Bosnafolklor’ iz odjela za domaću radinost isplele su 8.000 vunenih čarapa, 6.000 prsluka, 4.000 džempera, 8.000 potkapa, 4.000 kapa i 7.000 rukavica. A to je bio samo jedan dio odjeće koju smo pripremili za borce. Itekako je ovo koristilo našim borcima. Učešće u akciji opremanja toplom odjećom boraca uzela su i pravna lica, čak i sportska društva. Tako je FK ‘Sarajevo’ doniralo predivo za tanke čarape, a Tvornica čarapa ‘Ključ’ isplela je čarape besplatno. Radilo se o više hiljada pari čarapa”, kaže Halilbegović i dodaje da “svi koji su učestvovali u ovoj akciji to su uradili bez ikakvog interesa i naknade”.

Građani su donirali svoju odjeću, svoje jorgane, dušeke, jastuke, šilteta. Naš rahmetli Rizo Užičanin je s velikom radošću što može pomoći našoj Armiji dao mašinu, Vejsil Bota ju je bez ikakve naplate osposobio i radio na njoj. Naše majke, sestre i žene su isplele odjeću bez naknade, čak i one koje su radile to u svojim preduzećima gdje su zarađivale svoj novac uradile su ovu akciju bez naknade. Firme koje su učestvovale u akciji uradile su to bez naknade. A nemojmo zaboraviti da je to bilo vrijeme rata, vrijeme kada je Sarajevo bilo blokirano, vrijeme kada nismo imali novca, hrane, bilo čega, pa ni odjeće za svoju porodicu, a bili smo spremni pomoći Armiji, odnosno državi. To je ljubav prema svojoj državi, svojim institucijama, a Armija RBiH bila je državna institucija”, prisjeća se Halilbegović.

Danas se naša država nalazi u novom izazovu, koji je proizveo virus korona. Globalni je to problem, a posebno je težak za male države i male narode. Pogađa zdravstveni sistem, privredu, ekonomiju, obrazovni sistem, razne fondove poput penzionog i sve one koji su produkt agresije na BiH. “U ovakvom trenutku trebamo svi pomoći državi i njenim institucijama, svako od nas kao fizičko lice i sva pravna lica. Ko može neka pomogne finansijski za kupovinu medicinske opreme koja je sada neophodna ili za ekonomski oporavak koji nam predstoji. Ko ne može na ovaj način pomoći može tako što će slušati instrukcije kriznih štabova i pridržavati se istih. To je patriotizam i solidarnost u ovom trenutku”, poručuje za kraj Halilbegović.