Rezervni sastav, poručuje Vasić, institucionalni je okvir za angažiranje, obučavanje i opremanje srpskih dobrovoljaca (vjerovatno iste vrste kakvi su bili arkanovci, “Beli orlovi”, “Škorpioni” ili ruski plaćenici tokom agresije na Bosnu i Hercegovinu) ako RS dođe u opasnost ili bude ugrožena od Federacije Bosne i Hercegovine.
Kao javna ličnost, Rajko Vasić jedna je od onih pojava koja, ma koliko bila gnusna i nepodnošljiva, ima i svoju pozitivnu ulogu.
Kako smrad opasnog gasa upozorava na smrtnu opasnost od eksplozije, tako i Vasićeve izjave, koje zaudaraju po velikosrpskom fašizmu, služe da osvijeste i upozore svakoga šta misle i planiraju jučerašnji agresori, a današnji separatisti.
Upravo takvu društveno pozitivnu ulogu ima Vasićevo javno, otvoreno te sasvim detaljno taksativno nabrajanje pravih razloga osnivanja rezervnog sastava policije manjeg bosanskohercegovačkog entiteta. Vasić neuvijeno poručuje da je rezervni sastav policije MUP-a RS-a zamjena za Vojsku Republike Srpske u mjeri u kojoj je to moguće, da je to srpska oružana sila koja će spriječiti da se Srbi “pokolju ili natjeraju do Drine”.
Rezervni sastav, poručuje Vasić, institucionalni je okvir za angažiranje, obučavanje i opremanje srpskih dobrovoljaca (vjerovatno iste vrste kakvi su bili arkanovci, “Beli orlovi”, “Škorpioni” ili ruski plaćenici tokom agresije na Bosnu i Hercegovinu) ako RS dođe u opasnost ili bude ugrožena od Federacije Bosne i Hercegovine.
Pored pokušaja da takvu sasvim antidejtonsku paravojnu formaciju stavi u kontekst reakcije na navodne nepravde prema Srbima, Vasić na kraju poručuje da je uspostavljanje rezervnog sastava policije ustvari korak ka samostalnosti takozvane Srpske. Je li potreban ikakav komentar nakon ovakvih izjava? Da li još ima onih koji će Vasićeve najave pokušati relativizirati ili lakonski odbaciti tvrdeći da je riječ o lupetanjima matorog ekscentrika, iako ovakve otvorene poruke dolaze od bivšeg generalnog sekretara i glavnog ideologa SNSD-a koji govori ono što Dodik radi ili planira uraditi?
Sjećamo li se da nam je ovako i ratni zločinac Radovan Karadžić sasvim otvoreno poručivao šta nas čeka, a da mnogi nisu mogli ili htjeli u to povjerovati? Imamo li luksuz da ponovo napravimo istu grešku, postoje li među nama danas toliko glupi i neodgovorni koji ovakve neuvijene prijetnje neće shvatiti ozbiljno? Može li pametnog čovjeka zmija ugristi dva puta iz iste rupe?