Prvi i drugi slave zločince i onog i ovog rata, fašiste onog i ovog doba, međusobno se prozivajući za kolaboraciju i zločine. Treći, koje se iz tzv. građanskog bloka stranaka prozivaju za fašizam, obnavljaju partizanska groblja u Mostaru i čiste spomen-obilježja antifašizma u Sarajevu, jer ne zaboravimo da je JU Muzej “Alija Izetbegović” uz pomoć aktivista iz mladeži SDA i političkih predstavnika ustanova iz kantona pod kontrolom SDA pred 6. april očistila zapuštene Vrace. Rade ono što, recimo, ljevici i građanskim strankama nije palo napamet
?</p>
<p>Kako se može izjednačavati one koji obnavljaju partizanska groblja, iako ne zaboravljajući i partizanske zločine, s onima koji se poklanjaju Mihailoviću i njegovim četnicima i tvrde kako, unatoč presudama Haškog tribunala, Karadžić i Mladić nisu zločinci već srpski heroji?</p>
<p>Naravno, iz ideološki ograničene, dvodimenzionalne slike stvarnosti velikog dijela SDP-a i “građanskih stranaka”, podjele na nepomirljive polove, na suprotstavljene tabore, tako je nešto moguće i logično. Ako je politička pozornica podijeljena na “nas” i “njih”, onda je logično da smo “mi” u pravu. Sav ideološki teret koji “mi” nosimo je ispravan, častan, dok je “njihov” kompromitiran i neispravan. Tako pozicionirane protivnike onda se lahko označava kao neprijatelje, opasne po Bosnu i njezinu ideju suživota, proglašava ih se nacionalističkim, protudemokratskim, pa čak i fašističkim. Dakle, one koji obnavljaju partizanska groblja i pozivaju se na antifašističke tekovine, ugrađene u temelje države.</p>
</div><!-- entry-content -->
<footer class=)
Prethodni članak
Sve će biti dobroSljedeći članak
SEVDALINKA
