Sveprisutnost revizionističkog ataka na “pamet” bošnjačkog kolektiva dovodi do toga da se većina energije gubi u pokušaju opisivanja i razumijevanja samog fenomena, dok se zanemaruju konkretni nosioci i izvršioci čiji se postupci ne stavljaju u odgovarajući kontekst “otmice narativa”, te koji su stoga ostavljeni da na miru rovare i svoje društvene diverzije i sabotaže predstavljaju kao legitimni dio javnog diskursa i djelovanja