U noći s 2. na 3. maj grupa Dževada Topića shvatila je da su se Šuputovi specijalci (Niški specijalci) zabarikadirali u zgradi kod BKC-a. Predali su se iza podneva 3. maja. Predsjednik Predsjedništva RBiH Alija Izetbegović 2. maja zarobljen je na aerodromu prilikom povratka iz Lisabona te odveden u kasarnu JNA u Lukavici. Domaća i svjetska javnost saznala je za hapšenje kada se predsjednik telefonom javio u Dnevnik TVSA.
 zabarikadirali u zgradi kod BKC-a. Predali su se iza podneva 3. maja. Predsjednik Predsjedništva RBiH Alija Izetbegović 2. maja zarobljen je na aerodromu prilikom povratka iz Lisabona te odveden u kasarnu JNA u Lukavici. Domaća i svjetska javnost saznala je za hapšenje kada se predsjednik telefonom javio u Dnevnik TVSA.</p>
<p>Izetbegović je razmijenjen 3. maja u Dobrovoljačkoj ulici, kada je, prema riječima komandanta 2. vojne oblasti, generala JNA Milutina Kukanjca, ubijeno šest osoba.</p>
<p>Drugog maja 1992. godine izgorjela je i zgrada glavne pošte u Sarajevu, nakon granatiranja od strane srpskog agresora. Objekat je, dakle, u potpunosti izgorio tog dana.</p>
<p>Požar u pošti nije izazvan iz vana, nego iznutra. Diverziju unutar pošte izazvala dva uposlenika pošte, inžinjera iz Beograda i Zadra kako bi onesposobili poštu i komunikaciju u općinama Stari Grad i Centar. Počinioci su uhapšeni nakon čega su priznali da su podmetnuli požar. Na kraju su razmijenjeni za pripadnike Armije Bosne i Hercegovine koji su bili zarobljeni od strane agresora.</p>
<p>Zgrada glavne pošte je izgrađena 1913. godine, u periodu Austro-ugarske vladavine, kao vojna pošta. Pripada secesijskoj arhitekturi, koja je nastala oko 1900. godine kroz grupe mladih arhitekata i umjetnika iz Beča, i koja se distancirala od klasičnog stila i krenula novim putevima u arhitekturi i umjetnosti. Ovoj je inovativnoj grupi pripadao i projektant zgrade, Josip Vancaš.</p>
<p>Godine 1914. je izvršen atentat nad Franzom Ferdinandom, prijestolonasljednikom koji je trebao da otvori novosagrađenu vojnu poštu. Iz te novoizgrađene vojne pošte je u svijet telegrafski poslana vijest o atentatu na Franza Ferdinanda.</p>
<p>Na zgradi su se već 1941. godine desila manja razaranja na krovnoj konstrukciji i fasadi usljed ratnih djejstava, da bi početkom agresije na Bosnu Hercegovinu 1992. godine, došlo do totalne devastacije. U požaru je zgrada izgorjela sa kompletnom opremom, a ostali su samo zidovi.</p>
<p>U toku agresije se pristupilo primarnoj zaštiti zgrade od daljnjih oštećenja, a poslije toga se pristupilo izradi projekta sanacije, restauracije i rekonstrukcije.</p>
<p>Godine 1994. počela je prva faza konstruktivne sanacije krova sa pokrovom i fasadnih vijenaca. Sanacija se radila na bazi izvornih projekata nađenih u vojnom arhivu u Beču. 1996. godine nastavlja se sa izradom detaljne projektne dokumentacije i pristupa se realizaciji II i III faze rekonstrukcije, restauracije i adaptacije. Adaptaciju i rekonstrukciju radio je Ferhad Mulabegović do 2001. godine.</p>
</div><!-- entry-content -->
<footer class=)
Prethodni članak
Bošnjake u ratu niko, ali baš niko nije štitioSljedeći članak
Kakanjci znaju šta su red, rad i napredak
PROČITAJTE I...
NALAZITE SE U ARHIVI: Posjetite nas na novom portalu sedmičnika STAV
Posjetite nas na redizajniranom portalu sedmičnog lista "STAV"(www.stav.ba). Trenutno se nalazite na stranici arhiva (arhiv.stav.ba.).
Za šta smo se borili
Da Zetra ne bude Manjača. Da Holiday Inn ne postane Vilina vlas. Da oca i majku ne tražim po Tomašicama. Da se Sarajevo ne zove Srebrenica. Da ne vučem za rukav Amora Mašovića.
-
03.05.2019.Odgovori
Само Новопазарским чобанима можете да продате причу да се до Председништва које је преко пута Војне болнице долази преко Скендерије…
KOMENTARI