Pogotovo je zanimljivo to što kod Mašića i njegovih partijskih drugara nema takve histerije kada je riječ o neprestanom uraganu govora mržnje i zveckanja oružjem koji dolaze iz velikosrpskih dodikovskih krugova.
.ready( function($) {
$('.magzilla-popup-676836c3e793b').magnificPopup({
type: 'image',
closeOnContentClick: true,
gallery:{
enabled:true
}
});
});
</script>
<div class=)
Piše: Mustafa DRNIŠLIĆ
U vezi s SDP-om može se reći mnogo toga, ali kada govorimo o prioritetima u vezi sa stranačkim oglašavanjem i reagiranjem, onda su visokopozicionirani članovi te partije nenadmašni majstori nebitnog i sporednog.
To je nedavno demonstrirao – a ko će drugi nego on – Damir Mašić, nekadašnji voditelj zabavnih i muzičkih televizijskih emisija na TV Hayat, koji je uspio da tihuje i odšuti bezbrojne atake na državu, njen glavni grad i njen najbrojniji narod, ali je zato, pun pravedničkog jugonostalgičarskog gnjeva, digao svoj glas jer je neko ostavio “uvredljivu” poruku na ogradi Ambasade Srbije u Sarajevu.
Mašić ju je okarakterizirao kao radikalizam i govor mržnje, protumačivši je gotovo terorističkim činom usmjerenim protiv suživota i pluralnog duha. Ova Mašićeva gomila gluposti ne bi zaslužila ništa drugo nego podsmijeh da nije na prvi pogled jedne čudne činjenice: histeričnije je na ovaj događaj reagirao Mašić nego inače na histeriju uvijek spremni srbijanski tabloidi, koji u svemu vide ugrožavanje srpske nejači i čeljadi, povampirene ustaše i zapjenušane mudžahedine.
Pogotovo je zanimljivo to što kod Mašića i njegovih partijskih drugara nema takve histerije kada je riječ o neprestanom uraganu govora mržnje i zveckanja oružjem koji dolaze iz velikosrpskih dodikovskih krugova.
Neki misle da je Mašićevo skandalozno i subudalasto ponašanje na tragu dogovora i skoro pa koalicije između SNSD-a i SDP-a, dok neki pak tvrde da se negativnom karakterizacijom Srbije Mašić osjetio prozvanim jer je, navodno, tokom agresije SR Jugoslavije na Bosnu i Hercegovinu neko vrijeme živio u toj zemlji.
