Tokom 1992. i 1993. godine iz svih sela općina Priboj i Pljevlja, uz granicu s Bosnom i Hercegovinom, bošnjačko stanovništvo je iseljeno. U selu Bukovici, u općini Pljevlja, osam Bošnjaka je ubijeno, nekoliko desetina kuća je zapaljeno i opljačkano, a nekoliko stotina Bošnjaka protjerano iz domova.
Selo Kukurovići nalazi se na teritoriji Srbije u općini Priboj, uz samu tromeđu Srbije, Bosne i Hercegovine i Crne Gore, a do početka 1993. godine bilo je u potpunosti naseljeno bošnjačkim stanovništvom. Na području oko Kukurovića nije bilo ratnih dejstava, niti su se u selu nalazile bilo kakve oružane formacije.
Ipak, krajem 1992. godine položaje na uzvišenjima oko sela zauzeli su pripadnici Užičkog korpusa VJ. Nakon maltretiranja i prijetnji, mnogi su Bošnjaci napustili svoje kuće, a progon je kulminirao 18. februara, kada je nakon minobacačkog napada selo srušeno, a troje Bošnjaka ubijeno.
FHP je 2007. godine u ime protjeranih mještana pokrenuo i parnični postupak protiv države radi naknade materijalne štete zbog uništenja imovine. Međupresudom Višeg suda u Beogradu iz 2013. godine utvrđena je odgovornost Srbije za ratni zločin u selu Kukurovići, što je bila prva presuda kojom se utvrđuje odgovornost države za ratni zločin koji su pripadnici srpskih snaga počinili na teritoriji Sandžaka tokom devedesetih godina.
Ovu presudu je, međutim, ukinuo Apelacioni sud u Beogradu 2014. godine i predmet vratio na ponovno suđenje. Viši sud u Beogradu je, nakon ponovljenog postupka, zauzeo potpuno drugačiji stav nego ranije. U obrazloženju stoji da je sud poklonio vjeru iskazima mještana, osim u dijelu u kome su tvrdili da je Vojska SRJ uništila spornu imovinu, jer oni “nisu bili neposredno prisutni prilikom uništavanja predmetne imovineˮ. Pored toga, sud je tužbene zahtjeve proglasio i zastarjelim. Ovu presudu je u novembru 2015. potvrdio i Apelacioni sud, a od tada se predmet nalazi pred Ustavnim sudom Srbije.
U odvojenom postupku, kćerke i sin ubijenog Mušana Husovića potraživali su od države naknadu nematerijalne štete za pretrpljene duševne bolove zbog ubistva oca. Nakon što su svi njihovi zahtjevi odbijeni kao zastarjeli, Ustavni sud je odbio njihove ustavne žalbe i time potvrdio presude nižih sudova. Evropski sud za ljudska prava je odbacio predstavku članova porodice Mušana Husovića u novembru 2016. godine, zauzevši stav da se radi o događajima iz 1993. godine, kada Evropska konvencija o ljudskim pravima nije važila za Srbiju.
Nijednom stanovniku Kukurovića nije priznat ni status civilne žrtve rata.
Vlada Srbije je na prijedlog tadašnjeg ministra bez portfelja Sulejmana Ugljanina 2013. godine usvojila “Programa za povratak izbeglih i raseljenih Bošnjaka iz opštine Priboj u periodu 1991–1999. godine” koji je predviđao obnovu uništenih kuća i infrastrukture.
Za ovaj Program su iz budžeta izdvajana sredstva do 2015. godine, nakon čega se on nije dalje realizovao i nisi podignuti domovi svih prognanih.
U Kukurovićima je obnovljena 21 kuća, danas su stalno su nastanjene dvije bošnjačke porodice, a tokom ljeta boravi oko 20 mještana koji obrađuju zemlju. /anadolija/