Policiji je izdan nalog da iz prometa u užem dijelu grada isključuju vozila koja imaju motore standarda Euro 3 i niže. Samo su zaboravili podijeliti maske nesretnim policajcima, koji su po cijeli dan u smogu morali nišaniti stare golfove.
Ono što ovih dana radi krnja frankenštajn koalicija, sada već poznata kao besramna četvorka, prelazi sve granice dobrog ukusa ali i legitimnog i legalnog političkog djelovanja.
Dino Mustafić opet je pokazao kako specifična ideologija koju baštine on i njegovi istomišljenici u sebi nosi opasnu klicu historijskog revizionizma, urbicidnog vandalizma i konstantne tenzije spram činjenica.
Magazin Los Angeles Times uvrstio je Bosnu i Hercegovinu kao prvu od deset destinacija koje bi trebalo posjetiti 2020. godine.
Poziv za javnu raspravu i dostavljanje mišljenja nije upućen Islamskoj zajednici u Bosni i Hercegovini i njenim naučnim institucijama, kao ni Jevrejskoj zajednici u Bosni i Hercegovini.
Prenosi se da je ovu možda i najmanju sarajevsku džamiju narod i izvan njenog džemata posjećivao od njenog postanka. O samom njenom nastanku Vejsil Ćurčić piše kako je oko 1000. godine po Hidžri u Sarajevu živio hadži Mustafa Grlica, te da je imao svoje vinograde i čajire. “Pošto nije imao evlada (potomaka), okrenuo je čajir u vakuf, današnje Grlića Brdo, sjeveroistočno od grada, a vinograd je ostavio i dalje. Kad su došli muhadžiri iz Budima, bio je megju njima i neki muftija hadži Mustafa ef. Rogo, koji je kupio taj vinograd i poviše istoga podigao mahalu, koju i dan danas narod zove Vinograd, dok se zvanično piše Rogo-zade mahala. Više Vinograda ima džamija, tu je ukopat Rogo”
Ono što je značajno istaći jeste da, osim radne snage, značajnu korist od turističkog rasta ima država. Za prvih osam mjeseci u budžet je uplaćeno je 344.153,77 maraka boravišne takse. Uzmemo li u obzir sve parametre koji idu u prilog zaradi od turističke sezone, veoma lahko možemo ustanoviti da od turizma Sarajevo ima milionsku zaradu.
Četiri avionske bombe pronađene su i uništene prošle sedmice u Sarajevu i u njegovoj okolini. Riječ je o neeksplodiranim bombama kojima su saveznički avioni tokom 1944. godine gađali neprijateljske ciljeve u Sarajevu i njegovim tadašnjim predgrađima. U tim napadima poginulo je skoro 600 ljudi, a Stav donosi priču o njima temeljenu na savezničkim izvještajima, ali i nalazima historičara i zabilješkama tadašnje ustaške vlasti
U centru Sarajeva svaki se dan guraju, doslovno, rame uz rame, žene iz arapskog zaljeva s crnim nikabima, polugole Holanđanke s tetovažama preko ramena, Azijati s bezbroj fotoaparata, zbunjeni američki studenti, Turci, indijske porodice s malom djecom, Pakistanke sa šarolikim hidžabima, Crnogorci, Makedonci, Albanci, Srbijanci, Slovenci, lokalci sa suvenirima... Multietničnost na svakom koraku
Sarajlije decenijama poslije rata raširenih ruku dočekuju umjetnike, muzičare, glumce, pjevače iz regije, kao i one koji su nekad bili njihovi sugrađani, ali su ih napustili u odsudnim trenucima, pa čak i one koji su i javno i tajno stali na stranu agresora. Slučaj “Bregović”, koji će svoj epilog doživjeti za koji dan, pokazuje tolerantnost koja čak u nekim elementima poprima oblike mazohizma i samoponiženja
