fbpx

“Vama je srce kazalo da se dobrovoljno pridružite vojsci u odbrani grada tokom čije je opsade, najduže u modernoj historiji čovječanstva, poginulo više od stotinu maloljetnih boraca. Ove činjenice samo su dio svjedočanstva koje govori o vašem doprinosu odbrani i slobodi naše zemlje i našeg grada, ali ni izdaleka ne mogu osvijetliti vašu stvarnu ulogu i značaj za odbranu naše dobre zemlje”, poručio je Nedžad Ajnadžić, načelnik Općine Centar i general Armije RBiH

Mehmed Žilić, demobilizirani brigadir Armije RBiH, navodi da je Drugi korpus najvjerovatnije bio jedan od najbolje organiziranih korpusa u Bosni i Hercegovini i do 1995. godine držao je pod kontrolom najveću slobodnu teritoriju, oko 170 kilometara linija. Jedan od dobitnika najvećeg ratnog priznanja “Zlatni ljiljan” Edin Haračić zvani Klej navodi da se boračke organizacije trude da nakon pravosnažnih presuda i djeca u školama uče o agresiji i dešavanjima od 1992. do 1995. godine

Nekoliko hiljada ljudi uveličalo je 8. juna obilježavanje velike pobjede naših branitelja na brdu Žuč, koja se desila na taj datum 1992. godine. Tog vrelog subotnjeg poslijepodneva posebno ponosan na svoj ratni put bio je Esad Hećo, komandant 1. bataljona 2. viteške brigade, kojem je ovom prilikom dodijeljeno priznanje “Zlatna plaketa odbrane općine Novi Grad Sarajevo” za izuzetne zasluge u odbrani općine Novi Grad Sarajevo i Bosne i Hercegovine u odbrambeno oslobodilačkom ratu od 1992. do 1995. godine

Stvarne činjenice najbolje je objasnio doktor historijskih nauka, ratni veteran i bivši načelnik Arhiva Armije RBiH Mesud Šadinlija u svom statusu na Facebooku, koji možete pogledati u ilustraciji ovog teksta. I upravo je u tom statusu napisana sva suština.

Prije 27 godina u naselju Paša Bunar u Tuzli osnovana je prva formacijska brigada Armije Republike Bosne i Hercegovine, Prva tuzlanska brigada, čiji su se hrabri vojnici od 16. maja 1992. godine dobrovoljno prijavljivali da brane svoj grad i svoju domovinu

I tako, dok bošnjačka djeca pjevaju “svakoj bajci naude – da rata ne bude”, na društvenim mrežama, kao iz kakvog horora, iskaču snimci srpske djece koja uz pratnju i dirigiranje sveštenika pjevaju: “Сви Четници иду брат до брата / И слушају Ђујић команданта/ Сви Четници љуту битку бију / Сви се боре за своју Србију. / Они иду савет да потраже / Од српскога Ђенерала Драже / Њима Чича мудар савет даје / Како Српска колевка да траје. / Храбра срца они у бој крећу...”

Svakog 4. decembra od 1993. godine do danas pripadnici Diverzantskog odreda “Dido”, uz svog komandanta brigadira Seada Rekića i saborce iz drugih jedinica, okupe se na Brezovači u podnožju Igmana kako bi odali počast dvojici poginulih boraca Armije Republike Bosne i Hercegovine: Adnanu Došliću i Samiru Bećiroviću. Ekipa časopisa Stav ove je godine boravila s njihovim saborcima, bilježeći kazivanja o dvojici mladića koji se nisu štedjeli u borbi za odbranu BiH

Osman Sulić bio je jedan od glavnih inicijatora osnivanja udruženja koje će okupiti krajiške borce koji su tokom rata napustili dijasporu i upustili se u neizvjestan dolazak u domovinu. Udruženje je nazvano “Patriote dolaze 92-95”. Prema podacima do kojih je došlo ovo udruženje, u Krajinu je u tom periodu došlo oko 1.309 ljudi, a nezvanično – u Bosnu je došlo njih 1.600