Srećom, u sredini stoji naš rahmetlija i antifašista Zahir ef. Havić s ahmedijom na kojoj se nalazi crvena zvijezda, pa kaže: “Stoj, no pasarán!”
, koje predstavljaju jedinstven čin hrabrosti i građanskog otpora kojim se pokušao zaustaviti zločin koji su ustaške vlasti provodile. Jedna od njih – <em>Sarajevska rezolucija</em> – usvojena je 14. augusta 1941. godine na skupštini Udruženja ilmije “El-Hidaje”. Od skupštinskog zaključka Udruženja ilmije “El-Hidaje”, u kojem se u tački 4 <em>Rezolucije</em> javno protestiralo protiv ustaških zločina, 14. augusta navršile su se 76 godine. Upravo ovaj zaključak predstavlja začetak svih muslimanskih rezolucija, ali prije svega <em>Sarajevske rezolucije</em>, čiji su autori i inicijatori Mehmed ef. Handžić i Kasim ef. Dobrača.</p>
<p>Bošnjački doprinos antifašističkoj borbi u Drugom svjetskom ratu potvrđuje i 49 Bošnjaka proglašenih narodnim herojima, ali i činjenica da je više jedinica i brigada NOVJ u svom nazivu imalo “muslimansku” odrednicu. Ove smo podatke sustavno iznosili na stranicama sedmičnika <em>Stav</em> iz pera historičara Osmana Sušića, koji, među ostalim, primjećuje da se masovnije pridruživanje Bošnjaka NOB-u ostvaruje 1943. godine prekidom isprva direktne i ugovorene (1941), a zatim prešutne (1942) saradnje partizanskih i četničkih štabova, što koincidira s njemačkom i ustaškom politikom koja je potpisivala sporazume s četnicima kojima su prepuštali vlast u Istočnoj i Centralnoj Bosni, a time Bošnjake direktno izvrgavali klanju.</p>
<p>Svetozar Vukmanović Tempo, koji je u to vrijeme bio delegat CK KPJ za Bosnu i Hercegovinu, pisao je da su se i jedinice pod partizanskom komandom u jednom periodu odnosile prema Bošnjacima kao i četnici. O partizanskom teroru i pljački nad muslimanima pisao je i Avdo Humo u svojim memoarima, potuživši se da zbog toga Bošnjaci pristupaju muslimanskim milicijama koje naoružavaju ustaše. Bez obzira na ove činjenice, Bošnjaci se od samog početka rata pridružuju partizanima.</p>
<p>Pri raznim odredima – Kalinovačkom, Južnohercegovačkom i Krajiškom – formiraju se bošnjačke čete i bataljoni. Ipak, najznačajnije mjesto pripada prvoj bošnjačkoj jedinici formiranoj u partizanskim redovima, Muslimanskoj četi Romanijskog NOPO-a. Ova jedinica formirana je u oktobra 1941. godine od stanovnika triju rogatičkih sela – Osova, Šatorovići i Okruglo – u kojima je živjelo oko 1.300 stanovnika. Iz ovih su sela u Romanijski partizanski odred stupila 103 Bošnjaka. Borci i komandni kadar Muslimanskog bataljona bili su jezgro svim budućim bošnjačkim partizanskim jedinicama u Istočnoj i Centralnoj Bosni. Od boraca ovog bataljona formirane su 3. muslimanska četa Prvog istočnobosanskog proleterskog bataljona, 3. M-bataljon 6. Istočnobosanske brigade i, na kraju, 16. Muslimanska brigada.</p>
<p>Međutim, ovi primjeri nikako ne znače da Bošnjaci muslimani nisu zabilježili i značajno učešće i u jedinicama ustaške vojske te jedinicama SS-a. No, znači da ih se uglavnom želi predstaviti kao kvislinge i fašiste. Unucima mladih muslimana osporava se da su im djedovi bili antifašisti i kao takvi pristupili narodnooslobodilačkoj borbi. Razlog tome jeste zato što njihovi djedovi kao muslimani kasnije nisu mogli prihvatiti komunističku ideologiju koja je značila ateizaciju i otklon od vjere. Nažalost, neki ni danas ne umiju odvojiti duh antifašizma od režimskog komunizma, što stvara ideološku zbrku i kriva tumačenja koja mogu izazivati društveno-politički haos. Iako za to postoje jasni dokazi, osporava se i da je Alija Izetbegović bio pripadnik NOP-a i da se jasno svrstao među antifašiste.</p>
<p>S velikom se rezervom i borba Armije RBiH pod njegovim vodstvom u periodu od 1992. do 1995. godine promatra kroz prizmu antifašističke borbe. To je tako jer postoje oni koji decenijama, sve do današnjeg dana, medijski truju Bošnjake neosnovanim pričama o izdajama, stvaranju findžan muslimanske državice i slično, ne bi li od izdajnika napravili heroje, a od heroja izdajnike, od slobodoljubivih ljudi radikale, a od stvarnih radikala Evropejce. Nekome je također potrebno da umjetno podijeli Bošnjake na partizane i ustaše, fašiste i antifašiste, baš kao što se već duži period događa u Hrvatskoj.</p>
<p>Srećom, u sredini stoji naš rahmetlija i antifašista Zahir ef. Havić s ahmedijom na kojoj se nalazi crvena zvijezda, pa kaže: “Stoj, no pasarán!”</p>
<p> </p>
</div><!-- entry-content -->
<footer class=)
Prethodni članak
Dan državnosti u gradu koji ne priznaje državu BiHSljedeći članak
NE POSTOJE NERJEŠIVI PROBLEMI, NEGO SAMO NESPOSOBNI LJUDI
PROČITAJTE I...
NALAZITE SE U ARHIVI: Posjetite nas na novom portalu sedmičnika STAV
Posjetite nas na redizajniranom portalu sedmičnog lista "STAV"(www.stav.ba). Trenutno se nalazite na stranici arhiva (arhiv.stav.ba.).
Za šta smo se borili
Da Zetra ne bude Manjača. Da Holiday Inn ne postane Vilina vlas. Da oca i majku ne tražim po Tomašicama. Da se Sarajevo ne zove Srebrenica. Da ne vučem za rukav Amora Mašovića.